Autor	Wiadomość
Gość	Wysłany: Sob 8:06, 23 Sty 2016    Temat postu: A ty po coś to wkleił drugi raz. Bolesław ma talent pisarski, i widać to na pierwszy rzut oka.
Gość	Wysłany: Sob 23:07, 16 Sty 2016    Temat postu: Bolesław napisał: Niedawno, podjąłem temat szabatu z jedną osobą z Gdańska. Jest ona zwolenniczką nauk Branhama i jego kontynuatora, niejakiego Franka z Krefeldu. Jej bazowym punktem, wg którego o święceniu szabatu należy raz na zawsze zapomnieć, były słowa z Księgi Izajasza, rozdział 1, wersy 10-14. Oto one:. -  Słuchajcie słowa Pańskiego, wodzowie sodomscy, daj posłuch prawu naszego Boga, ludu Gomory! -  «Co mi po mnóstwie waszych ofiar? - mówi Pan. Syty jestem całopalenia kozłów i łoju tłustych cielców. Krew wołów i baranów, i kozłów mi obrzydła. -  Gdy przychodzicie, by stanąć przede Mną, kto tego żądał od was, żebyście wydeptywali me dziedzińce? -  Przestańcie składania czczych ofiar! Obrzydłe Mi jest wznoszenie dymu; święta nowiu, szabaty, zwoływanie świętych zebrań... Nie mogę ścierpieć świąt i uroczystości. -  Nienawidzę całą duszą waszych świąt nowiu i obchodów; stały Mi się ciężarem; sprzykrzyło Mi się je znosić! Poprzez powyższe słowa, osoba ta próbowała obrzydzić szabaty także i mnie. Skoro bowiem Bóg się nimi brzydzi, to powinny one być obrzydliwością również i dla ludu Bożego. Najpierw chcę tu zauważyć, że wersy te są wyrwane z kontekstu. Jest to jedna z diabelskich sztuczek, która umożliwia zwodzenie ludzi poprzez mocno zaakcentowaną sugestię, kładącą nacisk na wyrwane z treści Boże Słowa. W rzeczywistości, każdy kto z otwartym umysłem i sercem przeczyta cały I rozdział Księgi Izajasza, nie będzie miał problemu ze zrozumieniem, dlaczego padły te słowa, i wobec kogo. Otóż na pewno nie wobec sprawiedliwego i pobożnego Bożego ludu. Dotyczą one natomiast upadłego stanu ducha Izraela, a zwłaszcza ludu Jerozolimy, który porównywany jest tu do Sodomy i Gomory. Lista przestępstw wymienionych w tym rozdziale, kierowana wraz z pretensjami Boga do ludzi Świętego Miasta, jest bardzo długa. Rodzaje popełnianych przestępstw zaś, które czynił Izrael, i które miały miejsce w mieście Boga, są bardzo ciężkiego gatunku. Nie bez powodu zagniewany tym stanem Pan, w tym samym rozdziale zagrzmiał na Izraela i na mieszkańców Jerozolimy w słowach:. -  Biada ci narodzie grzeszny, ludu obciążony nieprawością, plemię zbójeckie, dzieci wyrodne! Opuścili Pana, wzgardzili Świętym Izraela, odwrócili się wstecz. -  Gdy wyciągniecie ręce, odwrócę od was me oczy.     Choćbyście nawet mnożyli modlitwy, Ja nie wysłucham. Ręce wasze pełne są krwi. -  Jakżeż to miasto wierne stało się nierządnicą? Syjon był pełen rozsądku, sprawiedliwość w nim mieszkała, a teraz zabójcy! -  Twe srebro żużlem się stało, wino twoje z wodą zmieszane. -  Twoi książęta zbuntowani, wspólnicy złodziei; wszyscy lubią podarki, gonią za wynagrodzeniem.     Nie oddają sprawiedliwości sierocie, sprawa wdowy nie dociera do nich. Księga Izajasza, rozdział 1, wersy 4, 15, oraz 21-23. W tej samej księdze, w rozdziale 10, w wersach 1 i 2, czytamy:. -  Biada prawodawcom ustaw bezbożnych i tym, co ustanowili przepisy krzywdzące, -  aby słabych odepchnąć od sprawiedliwości, i wyzuć z prawa biednych mego ludu; by wdowy uczynić swoim łupem, i by móc ograbiać sieroty! W podobnym zresztą kontekście, w Księdze Ozeasza, rozdział 6, w wersach 6-10, Bóg również wyraził swoje obrzydzenie do nieprawości, oraz objawił swoją odnośną wolę. Oto Jego słowa:. -  Miłości pragnę, nie krwawej ofiary, poznania Boga bardziej niż całopaleń. -  Ale już w Adam złamali przymierze, i niewiernymi się tam okazali. - Gilead to miasto przestępców, pełne jest krwawych śladów. - Kapłani podobni do zgrai zbójeckiej, mordują oni na drodze do Sychem, popełniają czyny haniebne. - Widziałem w Betel rzeczy straszliwe, bo tam Efraim uprawia nierząd, Izrael tam się plami. Bożych napomnień i tekstów, które nawiązują do powszechnej niesprawiedliwości i bezbożności Żydów, jest w Biblii bardzo, ale to bardzo dużo. Ziemia kananejska, dana była Narodowi izraelskiemu, którego Bóg wybrał na naród świętych. Zamiast tego jednak, tak samą ziemię Izraelską, którą Bóg przeznaczył na dziedzictwo dla potomków Jakuba, a nawet Jerozolimę, która miała być świętym miastem jedynego Boga, w rzeczywistości deptał naród bezdusznych przestępców, zbuntowanych przeciwko Jego Prawu. Większość tych ludzi, to butni egoiści, którzy pozbawieni byli podstawowych ludzkich uczuć. Słowa, wg których miasto wierne stało się nierządnicą, odnoszą się do powszechnego wśród Żydów bałwochwalstwa. Nie bez powodu, w innym miejscu, Izajasz cytuje słowa Boga:. -  Sprawiedliwy ginie, a nikt się tym nie przejmuje. Bogobojni ludzie znikają, a na to nikt nie zwraca uwagi.     Tak to się gubi sprawiedliwego, - a on odchodzi, by zażywać pokoju. Ci, którzy postępują uczciwie, spoczywają na swoich łożach. - Lecz wy zbliżcie się tutaj, synowie wiedźmy, potomstwo wiarołomnej i nierządnicy! - Z kogo się naśmiewacie? Na kogo otwieracie usta i wywieszacie język? Czyż wy nie jesteście dziećmi przestępstwa, potomstwem nieprawego łoża?. -  Wy, którzy płoniecie żądzą pod terebintami i pod każdym zielonym drzewem, mordujecie dzieci na ofiarę w jarach, w rozpadlinach skalnych. Księga Izajasza, rozdział 57, wersy 1-5. Podobnie czytamy w księdze Jeremiasza, rozdział 7, w wersach 28- 31, gdzie względem Izraelitów, Bóg nakazuje prorokowi temu następująco. - Mów więc do nich:. To jest ten naród, który nie usłuchał głosu Pana, swojego Boga, i nie przyjął przestrogi; zaginęła prawda, starta została z ich ust! - Ostrzyż swoje włosy i odrzuć je precz! Zanuć skargę na wyżynach, gdyż Pan odrzucił i odepchnął ród, który rozpala jego gniew! - Bo synowie judzcy czynili to, co złe przed moimi oczyma, - mówi Pan, - postawili w domu, który jest nazwany moim imieniem, swoje obrzydliwości, aby go bezcześcić. - Wznieśli miejsce ofiarne Tofet w Dolinie Ben-Hinnoma, aby spalać w ogniu swoich synów i swoje córki, czego Ja nie nakazałem, i co mi nawet na myśl nie przyszło. Nie tylko w tych proroctwach, lecz także i w pozostałych, wręcz roi się od upomnień i kar, za nieprawość tego ludu, w tym za uprawianie obrzydliwego Bogu procederu bałwochwalstwa. Na ofiarę bałwanom, składano nawet niewinne izraelskie dzieci. Książęta izraelscy, nie stawali po stronie skrzywdzonych wdów i sierot, lecz jak napisano, w sposób zamierzony pomnażali wdowy. Oznacza to, że ich mężowie byli mordowani tylko po to, by łatwiej było złupić rodzinę zamordowanego, i przejąć w posiadanie nie swój majątek. Fałszywi orzecznicy Prawa natomiast, przyjmowali łapówki od krzywdzicieli, i orzekali po ich myśli. Ci trwający w odstępstwie źli ludzie, wraz z książętami, przychodzili do Świątyni przed oblicze Boga. W tym samym czasie, łzy bezbronnych oraz krzywda biedaków uciskanych przez czyniących bezprawie, wołały do Boga o pomstę. Pozbawieni człowieczeństwa złoczyńcy jednak, zamiast pokutować, nawrócić się i naprawić wyrządzoną szkodę, składali Bogu za swoje grzechy krwawe ofiary, które pochodziły ze zrabowanych innym baranów, kozłów i wołów. Planując dalsze zło, wielbili też Boga językiem, który wcześniej wielbił malowane i ryte bożki. Kapłani zaś, żyli z pomnażającego się grzechu, a nawet osobiście zajmowali się krwawym rozbojem. Wszyscy ci obłudni i brudni od czynionego przez nich bezprawia ludzie, podnosili w modlitwie swe zbrukane krwią i nieprawością ręce, wołali do Pana, by Ten ich wysłuchał, i by im błogosławił. Po tym połączonym z ofiarą akcie mniemali oni, że są już przez Boga usprawiedliwieni. Nie dziwię się, że sprawiedliwy Ojciec Prawdy i miłosierdzia, a więc Bóg prawdziwy, nie trawił osobników, których serca względem bliźnich pełne były podstępu i knutych intryg. W szabaty i święta, ludzie ci masowo gromadzili się w Świątyni Boga, oraz na Jej dziedzińcach. Bóg jednak, nie mógł patrzeć na te zgromadzenia. Ci ludzie, po prostu nie byli Jego wybranym ludem. Bowiem nieczysty duch, którego przyjął Izrael, i który wprowadził tych ludzi w totalny obłęd nieprawości, nie był Świętym Duchem Stwórcy i Prawodawcy, lecz był Jego przeciwnikiem. Nie były to więc święta ku czci Stworzyciela, lecz święta zatwardziałych złoczyńców, którzy w takim stanie, nie powinni nawet stawać przed Jego obliczem. Dlatego właśnie, jak już czytaliśmy w wersie 14, Bóg oświadcza, że nadane przez Niego święta, w których udział biorą złoczyńcy, nie są Jego świętami. Tu przypomnę Jego słowa:. - Nienawidzę całą duszą waszych świąt nowiu i obchodów; stały Mi się ciężarem; sprzykrzyło Mi się je znosić! Ktoś powie:. Świętowanie w szabaty i pozostałe święta przecież, to nie pomysł Izraelitów. Oni otrzymali te święta w Prawie, zwanym Prawem Mojżesza. Święcąc te dni więc, wykonywali wolę Boga, a nie wolę własną. Dlaczego więc Bóg, który te święta ustanowił, nie mówi tu o Jego świętach, lecz używa On zwrotu:. „waszych świąt..” Otóż właśnie dlatego, że mówi tu On o świętach i szabatach ludzi nieprawych, którzy już nie są Jego ludem. Przestępcy ci wprawdzie zbierali się przed Nim w Jego dniach, lecz On nie przyznaje się do nich, i nawet ich nie wysłuchuje. Zastanów się szczerze:. Czy Święty Duch jedynego Boga, który jest naszym Ojcem, może być także Bogiem bałwochwalców i różnego rodzaju przestępców?. Oczywiście że nie!. On brzydzi się ludzi, którzy czynią Go jednym spośród wielu bożków. Tym samym ludzie ci, nie tylko naruszają Jego święte Prawa nadane ludowi Bożemu i czynią zło, lecz otwarcie bluźnią Mu. Bowiem bezczeszczenie Bożego Prawa, w dowolnym jego punkcie, nawet wówczas gdy święci się sam szabat, to bezczeszczenie Pana szabatu. Żadna krwawa ofiara ze zwierząt, nie jest w stanie oczyścić tych ludzi tak, by zostali oni uznani przez Stwórcę jako czyści w Jego oczach, a więc sprawiedliwi, czy nawet tylko usprawiedliwieni. Bóg więc, nie chce ani widoku tych ludzi, ani ich zebrań, ani ich krwawych ofiar. Nie chce też On przyjmować od nich uwielbienia, gdyż zatwardziali przestępcy Bożego Prawa, za łamanie którego wkrótce będzie musiał cierpieć i umrzeć Jego Syn, nie mają z Nim żadnego udziału. Słowa rzekomego uwielbienia Stwórcy, w których obecnie głosi się, że nic nie możemy dodać do Jego łaski, to zaledwie cząstka Prawdy. Pan Jezus Chrystus bowiem, nie umarł za nas, byśmy powołując się na dzieci Boga, z łaski Jego mogli odtąd grzeszyć legalnie i do woli. Naszym powołaniem, w żadnym wypadku nie są prawa do bezprawia. Jeśli ktoś trwa w takim przekonaniu, ten nawet nie rozumie, że jego bogiem jest diabeł. Ludzie ci jednak, nie pozostają bez szansy. Dlatego, pośród gromów strofujących Izraela, Bóg mówi także słowa, które wzywają tych samych ludzi do nawrócenia. Zawarte to jest w takim oto przesłaniu:. -  Obmyjcie się, czyści bądźcie! Usuńcie zło uczynków waszych sprzed moich oczu! Przestańcie czynić zło! -  Zaprawiajcie się w dobrem! Troszczcie się o sprawiedliwość, wspomagajcie uciśnionego, oddajcie słuszność sierocie, w obronie wdowy stawajcie! Księga Izajasza, rozdział 1, wersy 16 i 17. Wg Biblii Warszawskiej jednak, początek cytowanego tu wersu 17-tego, brzmi następująco:. - Uczcie się dobrze czynić, przestrzegajcie Prawa, brońcie pokrzywdzonego… Powiedziane tu więc jest, iż ci, którzy czynią źle, mają czynić dobrze. Bóg żąda od nich, aby przestrzegali oni Prawa. Dlatego w innym miejscu, Bóg zapytuje:. - Dlaczego więc, ten lud jeruzalemski trwa nieustannie w odstępstwie? Trzymają się kłamstwa, nie chcą się nawrócić. - Uważałem na to, co mówią, i słyszałem:. Mówią nieprawdę. Nikt nie ubolewa nad swoją złością w słowach:. Cóż to uczyniłem? Każdy pędzi na oślep w swoim biegu, jak koń cwałujący w bitwie. - Nawet bocian w przestworzach zna swój czas, synogarlica, jaskółka i żuraw przestrzegają pory swojego przylotu,(Tu uważaj na słowa):. lecz mój lud nie chce znać Prawa Pana. Księga Jeremiasza, rozdział 8, wersy 5-7. O jakie Prawo tu chodzi?. Na pewno nie o Prawo Mojżeszowe, które polega na jedzeniu, piciu, obmywaniu, czy obrzezywaniu, lecz przede wszystkim o Boży Dekalog. Właśnie on nieustannie zakazuje złych zachowań, przez co w naturalny sposób wzywa do czynów dobrych, a więc dokonywanych w Bożej miłości. Dlatego właśnie, także w Nowym Przymierzu, względem wzywających imienia Pana, czytamy:. - A przecież trwa mocny fundament Boży, taką oto mając pieczęć:. Poznał Pan tych, którzy są Jego, oraz: Niechaj odstąpi od nieprawości każdy, kto wzywa imienia Pańskiego. Drugi list do Tymoteusza, rozdział 2, wers 19. Wspomniana wyżej nieprawość, to właśnie łamanie Bożego Prawa, które jest niezmienne. Dlaczego to Prawo jest niezmienne? Ponieważ jest to Prawo, które w odróżnieniu od uczynkowego Prawa Mojżeszowego nadanego przez Aniołów, Bóg wypowiedział przez własne usta, a także wypisał je własnym palcem. Jego Słowo zaś, trwa na wieki. Niebo i ziemia przeminą, lecz ani jedna jota, ani jedna kreska nie zmienią się w Jego Prawie. Dlatego, względem dopuszczających się bezprawia, na sądzie Pan powie zarówno Izraelitom, jak i ludziom Nowego Przymierza:. - Nigdy was nie znałem. Odejdźcie ode Mnie wy, którzy dopuszczacie się nieprawości! Ewangelia Mateusza, rozdział 7, wers 23. Zatem w każdym czasie, bazą Dekalogu jest odstąpienie od wszelkiej nieprawości, w tym również od wyrządzania bliźniemu krzywdy. Lecz nie tylko. Jedno z jego dziesięciu przykazań, wzywa także do święcenia szabatu. Oto treść tego, także nienaruszalnego przykazania:. - Pamiętaj o dniu szabatu, aby go uświęcić. -  Sześć dni będziesz pracować i wykonywać wszystkie twe zajęcia. -  Dzień zaś siódmy, jest szabatem ku czci Pana, Boga twego. Nie możesz przeto w dniu tym wykonywać żadnej pracy. ani ty sam, ani syn twój, ani twoja córka, ani twój niewolnik, ani twoja niewolnica, ani twoje bydło, ani cudzoziemiec, który mieszka pośród twych bram. -  W sześciu dniach bowiem uczynił Pan niebo, ziemię, morze oraz wszystko, co jest w nich, w siódmym zaś dniu odpoczął. Dlatego pobłogosławił Pan dzień szabatu, i uznał go za święty. Księga Wyjścia, rozdział 20, wersy 8-11. Zapewne sam to zauważyłeś, że szabat, to nie tylko czas odpoczynku Boga i Jego ludu. Szabat bowiem, to pomnik stworzenia, którego dokonał jedyny Bóg, a nie jeden z wielu bogów. Bez Niego nie byłoby niczego, ani nikogo. O fakcie tym, w żaden sposób nie możemy zapomnieć. Dlatego czwarte w kolejności przykazanie, jako jedyne spośród dziesięciu, rozpoczyna się wezwaniem:. Pamiętaj! Szabat to także błogosławieństwo, które wynika nie tylko z zachowania tego przykazania. W przykazaniu drugim bowiem, także czytamy o Jego łasce, a co za tym idzie o błogosławieństwie. Dotyczy ono wszystkich, którzy strzegą i przestrzegają wszystkich przykazań Boga. Skoro powołujący się na początkowe słowa Izajasza, wg których Bóg rzekomo brzydzi się szabatów ku Jego czci, to dlaczego, przykładowo w rozdziale 56 tej samej księgi, w wersach 1-6 czytamy:. -  Tak mówi JHWH:. «Zachowujcie prawo i przestrzegajcie sprawiedliwości, bo moje zbawienie już wnet nadejdzie, i moja sprawiedliwość ma się objawić. -  Błogosławiony człowiek, który tak czyni,  i syn człowieczy, który się stosuje do tego:     czuwając, by nie pogwałcić szabatu, i pilnując swej ręki, by się nie dopuściła żadnego zła. -  Niechże cudzoziemiec, który się przyłączył do Pana, nie mówi tak:. "Z pewnością Pan wykluczy mnie ze swego ludu". Rzezaniec także niechaj nie mówi:. "Oto ja jestem uschłym drzewem". - Tak bowiem mówi Pan: "Rzezańcom, którzy przestrzegają moich szabatów i opowiadają się za tym, co Mi się podoba, oraz trzymają się mocno mego przymierza. - Dam im miejsce w moim domu i w moich murach, oraz imię lepsze od synów i córek, dam im imię wieczyste i niezniszczalne. -  Cudzoziemców zaś, którzy się przyłączyli do Pana, ażeby Mu służyć, i ażeby miłować imię Pana i zostać Jego sługami, - wszystkich zachowujących szabat bez pogwałcenia go, i trzymających się mocno mojego przymierza, -  przyprowadzę na moją Świętą Górę, i rozweselę w moim domu modlitwy. W rozdziale 58 zaś, w wersach 13 i 14 czytamy:. -  Jeśli powściągniesz twe nogi od przekraczania szabatu, żeby w dzień mój święty spraw swych nie załatwiać, jeśli nazwiesz szabat rozkoszą, a święty dzień Pana - czcigodnym, jeśli go uszanujesz przez unikanie podróży, tak by nie przeprowadzać swej woli, ani nie omawiać spraw swoich, -  wtedy znajdziesz twą rozkosz w Panu. Ja cię powiodę w triumfie przez wyżyny kraju, karmić cię będę dziedzictwem Jakuba, twojego ojca. Albowiem usta Pańskie to wyrzekły». Zauważ, iż przedstawione tu wersy, wyraźnie nawiązują do Nowego Przymierza. Jest tu mowa o rzezańcach i cudzoziemcach, których w Starym Przymierzu nie dotyczyły Boże obietnice. Patrz: List do Efezjan, rozdział 2, wersy 11 i 12. Zatem także poganie, jeśli tylko będą przestrzegać Praw, które ustanowił Bóg w Chrystusie Jezusie, otrzymają prawa Jego domowników. Co więcej, zgodnie z obietnicą Boga, będą oni mieli udział w dziedzictwie Jakuba, jako w dziedzictwie ojca. Oznacza to, że wejdą oni w skład potomstwa Abrahama, przez co staną się opieczętowanymi przez Boga Izraelitami, wg pokoleń Jakuba. Patrz: Apokalipsa, rozdział 7, wersy 1-8. Ci rzezańcy i poganie, którzy znajdą się w tłumie o liczbie 144 tysiące, otrzymają od Boga pieczęć Jego własności, a także wieczyste i niezniszczalne imię, które będzie lepsze niż imiona Jego Izraelskich synów i córek. Zauważ, iż pośród praw, o których powyżej jest mowa, jest mocno wyeksponowany, a zarazem pozytywny stosunek do szabatu, zawartego w Bożym Dekalogu. Zwróć tu także uwagę, że Bóg nadal nazywa szabat swoim świętym dniem. Odzewem ludzi zaś, należących do Jego ludu, ma być potwierdzenie, że szabat jest dniem godnym czci. Z tekstu również wynika, że tylko ci mogą doznać rozkoszy życia w Panu, którzy w czystości swego serca święcą go zgodnie z Bożą wolą. Obawiam się więc o tych bliskich mi ludzi, którzy wprawdzie wzywają imienia Pana, lecz Jego Boży szabat uznali jako obrzydliwość. Jakaż jest w tym idea, by otrząsać się z przykazania nakazującego Bożemu ludowi pamiętać, że Niebo, ziemia, i wszystko co je napełnia, to dzieło jedynego Boga?. W Nowym Testamencie czytelnie napisano:. - A zatem pozostaje odpoczynek szabatu dla ludu Bożego. - Kto bowiem wszedł do Jego odpoczynku, odpocznie po swych czynach, jak Bóg po swoich. - Śpieszmy się więc wejść do owego odpoczynku, aby nikt nie szedł za tym samym przykładem nieposłuszeństwa. - Żywe bowiem jest słowo Boże, skuteczne i ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne osądzić pragnienia i myśli serca. - Nie ma stworzenia, które by było przed Nim niewidzialne, przeciwnie, wszystko odkryte i odsłonięte jest przed oczami Tego, któremu musimy zdać rachunek. List do Hebrajczyków, rozdział 4, wersy 9-13. Szabat nie został ustanowiony przez Boga wyłącznie dla Żydów, jak to twierdzą przeciwnicy tego dnia, lecz został on ustanowiony dla ludu Bożego, do którego zapewne i Ty pragniesz być zaliczony. Nad tymi, którzy to wezwanie zignorują, wisi Boży miecz. Wyobraź sobie co przeżywa Bóg, który stworzył wszystko i nas, i który jest Panem Szabatu, gdy w ustanowiony ku Jego czci szabat jest bezczeszczony. Zastanów się! Dlaczego przyjął On taki tytuł? Zadaj też sobie pytanie: Kogo, tak naprawdę, ludzie ci obrażają i bezczeszczą. Z rozważań tych więc wynika, że wyrwane z kontekstu pierwszej Księgi Izajasza teksty o szabacie, Zły podstępnie wykorzystał ku zlekceważeniu Pana Szabatu, złamaniu Bożego przykazania, oraz ku wypaczeniu nauki o tym świętym i błogosławionym przez Boga dniu. Szabat wciąż jest obietnicą Bożej łaski względem tych, którzy go przestrzegają. Dotyczy ona jednak wyłącznie ludzi prawdziwie bogobojnych, uznających całe Prawo Boga, oraz zachowujących Jego sprawiedliwość, która z tego Prawa wynika. Kto nie zaowocuje Bożą sprawiedliwością, lecz jego owoc odnaleziony został jako nieprawość, ten nie ma prawa stawać przed Panem Szabatu. Szabaty obchodzone przez takiego, nie są szabatami ku czci Boga, lecz są to szabaty, w których gromadzą się nieprawi. Takie szabaty zaś, są Bogu obrzydliwe, a ich święcenie na nic się nikomu nie przyda. Jakże podstępnie zadziałał diabeł, by na podstawie wyrwanych z kontekstu słów Boga, zapisanych w pierwszym rozdziale księgi Izajasza, ogłosić szabat złem, bądź dniem, który Boży lud może święcić, lub też nie święcić?. Nie wyobrażaj tego sobie, że nasz niezmienny Bóg jest chorągiewką na wietrze, by raz mówić, że szabaty są dla Niego obrzydliwością, a w kolejnych swych warunkach uzależniać zbawienie od przestrzegania Jego przykazań, w tym, przykazania o święceniu szabatu. Dla ludu Bożego, szabat wciąż jest aktualny i święty. Np. w Księdze Ezechiela, która jest księgą późniejszą niż Księga Izajasza, w rozdziale 20, w wersach 11-25, wspominając na dawne wydarzenia, które powinny posłużyć Izraelitom jako przykład zła, swoje pretensje do nich Bóg wyraża w takich oto słowach:. -  Dałem im moje prawa i obwieściłem moje nakazy, które gdy człowiek zachowa, żyć będzie. -  Dałem im także szabaty, aby były znakiem między Mną a nimi, aby poznano, że Ja jestem Pan, który ich uświęca. -  Ale dom Izraela, zbuntował się przeciwko Mnie na pustyni. Nie postępowali według moich praw, moje nakazy odrzucili, które gdy człowiek zachowa, dzięki nim żyje. Również i szabaty moje bezcześcili. Przeto zapowiedziałem, że gniew mój wyleję na nich na pustyni, aby ich wyniszczyć. -  Sprawiłem jednak, że imię moje nie doznało zniewagi na oczach tych narodów, przed oczami których ich wyprowadziłem. -  Co więcej, podniosłem rękę przeciwko nim na pustyni, przysięgając, że ich nie wprowadzę do ziemi, którą im dałem, opływającej w mleko i miód, - to klejnot wśród wszystkich krajów. Tu uważaj na powtórzoną przyczynę, dla której Bóg wylewał swój gniew na Izraela. -  ponieważ odrzucili moje nakazy, i według praw moich nie postępowali, i bezcześcili moje szabaty; serce ich bowiem przylgnęło do ich bożków. - Ale oko moje okazało litość nad nimi, tak że ich nie wytraciłem, i nie wygubiłem do szczętu na pustyni. -  Powiedziałem jednak do synów ich na pustyni:. Nie postępujcie według zasad przodków waszych, i myśli ich nie podzielajcie, oraz nie kalajcie się ich bożkami! -  Ja jestem JHWH, Bóg wasz. Według moich praw postępujcie, zachowujcie moje przykazania i wypełniajcie je. - Święćcie też moje szabaty, które niech będą znakiem między Mną a wami, aby poznano, że Ja jestem Pan, Bóg wasz. -  Ale i ci synowie zbuntowali się przeciwko Mnie. Nie postępowali według praw moich, nie czuwali, aby w czyn wprowadzić moje nakazy, które gdy człowiek zachowuje, dzięki nim żyje; bezcześcili także moje szabaty. Miałem zamiar wylać na nich moją zapalczywość, aby do końca wywrzeć na nich mój gniew - na pustyni. -  Alem znowu odwrócił rękę, mając na względzie moje imię, aby nie doznało zniewagi na oczach narodów, wobec których ich wyprowadziłem. -  Przecież podniosłem rękę przeciwko nim na pustyni, przysięgając, że ich rozproszę wśród narodów i rozrzucę po obcych krajach; -  bo nakazów moich nie uznali, prawa moje odrzucali i bezcześcili moje szabaty, a oczy ich zwracały się ku bożkom ich przodków. Tu uważaj na słowa:. -  Dlatego dopuściłem u nich prawa, które nie były dobre, i nakazy, według których nie mogli żyć. Te słowa nie padły bez powodu. Mijają pokolenia, a Boże szabaty wciąż okazują się aktualne. Naród Izraela zaś wezwany tu jest, by je zachowywać bez bezczeszczenia ich łamaniem Bożego Prawa, a więc obrzydliwą Bogu nieprawością. Każdy bowiem nieprawy człowiek, czci szabaty nadaremnie. Jego szabaty, nie są szabatami Boga, który wszystko stworzył, i który ustanowił także całą resztę swojego Prawa. Tymczasem, o późniejszych kapłanach i przywódcach narodu Izraelskiego, także tych, którzy żyli za czasów Ezechiela, czytamy, że wciąż byli to ludzie zdeprawowani. W oczach Boga więc, byli to przestępcy nie zważający na Boże Prawo. Dlatego w dalszej treści, Ezechiel tak pisze o nich:. -  JHWH skierował do mnie te słowa:. -  «Synu człowieczy, powiedz jej:. (Jest tu mowa o ziemi izraelskiej), Dlatego dalej czytamy:. Ty jesteś ziemią, która nie została ani oczyszczona, ani obmyta w dzień burzy; -  której władcy zamieszkali w jej środku, są jak lew ryczący, co rozdziera zdobycz:. pożerają ludzi, zabierają bogactwa i kosztowności, i mnożą wdowy wśród nich. -  Kapłani jej przekraczają moje prawo, - bezczeszczą moje świętości. Nie rozróżniają pomiędzy tym, co święte, i tym co świeckie, nie rozsądzają pomiędzy tym, co czyste, a tym co nieczyste, a na szabaty zamknęli oczy, tak że wśród nich doznaję zniewagi. -  Przywódcy pośród niej, są jak wilki rozdzierające zdobycz:. rozlewają krew, zabijają ludzi, aby osiągnąć niesprawiedliwe zyski. -  Prorocy natomiast, pokrywają ich winy tynkiem, głosząc zwodnicze zapowiedzi, i rozpowiadając im kłamliwe wieszczby. Mówią oni:. Tak mówi JHWH, Bóg, podczas gdy Pan nie mówi. - Lud tej ziemi mnoży gwałt i rozbój, krzywdzi ubogiego i nędzarza, oraz bezprawnie uciska cudzoziemca. Księga Ezechiela, rozdział 22, wersy 23-29. Nasz Pan i Bóg, który wybrał sobie na swój lud Izraela, od początku doznawał z jego strony licznych zniewag. Boże szabaty zostały wypaczone i zaniedbane, a zło wypływało nie tylko od przywódców Izraela, lecz także od kapłanów. Ci bowiem, zamiast być dla ludu przykładem cnoty, pobożności i Bożej sprawiedliwości, sami żyli w głębokiej nieprawości. Niewierne, chciwe, zazdrosne i egocentryczne serca książąt Izraela, równolegle czciły różnego rodzaju bałwany. Ich ręce zbrukane były niewinnie przelewaną krwią, gwałtem, ludzką krzywdą, oraz inną nieprawością. Także języki izraelskich proroków, były przewrotne, kłamliwe, i pełne pochlebstw dla książąt. Zamiast potępiać panoszące się zło, w imieniu Boga mówili oni kłamstwa, które łechtały uszy izraelskiej elity. Taka postawa bowiem, przynosiła im realne korzyści materialne. Zachowania te jednak, odbijały się czkawką na całym narodzie. Również więc ludzie spoza elitarnych kręgów, którzy gromadzili się przy Świątyni nie tylko w sobotnie dni, lecz także w inne święta, jako zdemoralizowani przykładem swoich przywódców i kapłanów, bezcześcili szabaty samą już tylko swoją obecnością. Wszystko to jednak, było bluźnierstwem przeciwko Bogu. Niestety, nieprawość wynikająca z łamania Bożych przykazań, wykazana jest także w tekstach ostatniego proroka Starego Testamentu, czyli w Księdze Malachiasza. W rozdziale 2 tej księgi, w wersach 1-9, winą za stan duchowy Izraela, Pan obarcza właśnie kapłanów. Poprzez proroka, kieruje On do nich takie oto słowa:. -  Teraz zaś do was, kapłani, odnosi się następujące polecenie: . - Jeśli nie usłuchacie i nie weźmiecie sobie do serca tego, iż macie oddawać cześć memu imieniu, mówi Pan Zastępów, to rzucę na was przekleństwo i przeklnę wasze błogosławieństwo, a przeklnę je dlatego, że sobie nic nie bierzecie do serca. -  Oto Ja odetnę wam ramię, i rzucę wam mierzwę w twarz, mierzwę waszych ofiar świątecznych, - i położę was na niej. W Biblii Warszawskiej natomiast, wers ten odczytujemy:. - Oto Ja odetnę wasze ramię, i rzucę gnój na waszą twarz, gnój waszych świąt, i oddalę was od siebie. W dalszej treści czytamy:. - Przekonacie się, że istotnie wydałem co do was to postanowienie dla podtrzymania mojego przymierza z Lewim, mówi Pan Zastępów. - Przymierze moje z nim było [przymierzem] życia i pokoju. Nałożyłem na niego obowiązek czci i okazywał Mi cześć, i korzył się przed mym imieniem. -  Wierność wobec Prawa była w jego ustach, a niegodziwości nie znaleziono na jego wargach. W pokoju i prawości postępował ze Mną, i wielu odciągnął od grzechu. - Wargi kapłana bowiem powinny strzec wiedzy, a wtedy pouczenia będą szukali u niego, bo jest on wysłannikiem Pana Zastępów. - Wy zaś zboczyliście z drogi, wielu doprowadziliście do sprzeniewierzenia się Prawu, zerwaliście przymierze Lewiego, mówi Pan Zastępów. -  A przeto z mojej woli jesteście lekceważeni, i macie małe znaczenie wśród całego ludu, ponieważ nie trzymacie się moich dróg, oraz stronniczo udzielacie pouczeń. Aleś się rozpisał.
Pastor	Wysłany: Pią 17:14, 25 Gru 2015    Temat postu: Drogi Bolesławie Co do forum dyskusyjnego to są dwie możliwości, zarejestrowania się i wtedy trzeba hasło, albo bez hasła z tym że na dole strony jest numer który trzeba przepisać, aby post się ukazał. albo tak jak to zrobiłeś napisać do mnie a ja to umieszczę. Co chodzi o szabat to są jego zwolennicy i przeciwnicy, widać że jakiś Franek z Krefeldu jest przeciwnikiem. Ale w życiu trzeba się nauczyć że nie wszyscy będą podzielać twoje poglądy, i mają prawo do własnych poglądów, i chociażbyś ich zmusił to i tak nie zmienią zdania, trzeba szanować zdanie innych, co nie znaczy zgody na to w co wierzą. Nigdy nie przekonywuję na siłę nikogo że mam rację. Jak to napisał ap. Paweł w liście do Rzymian 14 (22): Przekonanie, jakie masz, zachowaj dla siebie przed Bogiem.(4): Kimże ty jesteś, że osądzasz cudzego sługę? Czy stoi, czy pada, do pana swego należy; ostoi się jednak, bo Pan ma moc podtrzymać go. (5): Jeden robi różnicę między dniem a dniem, drugi zaś każdy dzień ocenia jednakowo; niechaj każdy pozostanie przy swoim zdaniu. To są najlepsze teksty o tolerancji dla poglądów innych ludzi, czemu w średniowieczu palono ludzi na stosach, torturowano ano po to aby ci zmienili poglądy i przyjeli poglądy jakie im ktoś narzuca. Wojna 30 letnia zaczeła się tym że protestanci rozmawiali o biblii z katolikami i dwóch z nich wyrzucono przez okno, Brak zrozumienia że ktoś ma prawo do własnych poglądów, ale ma wierzyć jak ja wierzę. Co do sabatu to na swoich stronach zwracam uwagę że sabat ma być dniem poświęconym Bogu, dniem kontaktu z Bogiem, bo adwentyści święcą sabat dla prawa, bo taki jest przepis w Biblii, służą prawu a nie Bogu, ale prawo Boże ma nam pomóc w zbliżeniu się do Boga a nie być celem samym w sobie. żyjemy dla Boga a nie dla prawa Bożego. Prawo to jak schody do nieba, ale my nie żyjemy dla schodów, naszym celem nie są schody tylko niebo. Tak samo Chrystus jest drogą do Ojca, jak to napisał Derek Prince że wielu zatrzymało się na drodze i żyją dla drogi, ale celem ma być Ojciec a nie Jezus, On poprzez ofiarę pojednał nas z Bogiem a nie z sobą samym. W moich opracowaniach zwracam uwagę na ducha szabatu a nie na przepis. Ponieważ Nowe Przymierze to życie według Ducha "według Ducha żyjemy a nie według przestarzałej litery" Nie czytałem jescze twego opracowania ale zaraz się za nie wezmę I jeszcze jedno zdanie, jak ktoś mi się powołuje na tekst Izajasza i twierdzi że Bóg nienawidzi sabatów od czasów Izajasza to znaczy że nie ma pojęcia o Przymierzach - Otóż można spierać się czy w Nowym Testamencie szabat obowiązuje ponieważ to Bóg ustanowił prawo Mojżeszowe i wszystkie przepisy o szabacie a w czasach Izajasza nie zakończyło sie Stare Przymierze ono było aż do Ostatniej Wieczerzy Jezus dopiero wówczas ustanawia Nowe Przymierze, i do tego czasu obowiązywały wszystkie przepisy Mojżeszowe. Pozdrawiam Felix
Bolesław	Wysłany: Pią 17:05, 25 Gru 2015    Temat postu: Niedawno, podjąłem temat szabatu z jedną osobą z Gdańska. Jest ona zwolenniczką nauk Branhama i jego kontynuatora, niejakiego Franka z Krefeldu. Jej bazowym punktem, wg którego o święceniu szabatu należy raz na zawsze zapomnieć, były słowa z Księgi Izajasza, rozdział 1, wersy 10-14. Oto one:. -  Słuchajcie słowa Pańskiego, wodzowie sodomscy, daj posłuch prawu naszego Boga, ludu Gomory! -  «Co mi po mnóstwie waszych ofiar? - mówi Pan. Syty jestem całopalenia kozłów i łoju tłustych cielców. Krew wołów i baranów, i kozłów mi obrzydła. -  Gdy przychodzicie, by stanąć przede Mną, kto tego żądał od was, żebyście wydeptywali me dziedzińce? -  Przestańcie składania czczych ofiar! Obrzydłe Mi jest wznoszenie dymu; święta nowiu, szabaty, zwoływanie świętych zebrań... Nie mogę ścierpieć świąt i uroczystości. -  Nienawidzę całą duszą waszych świąt nowiu i obchodów; stały Mi się ciężarem; sprzykrzyło Mi się je znosić! Poprzez powyższe słowa, osoba ta próbowała obrzydzić szabaty także i mnie. Skoro bowiem Bóg się nimi brzydzi, to powinny one być obrzydliwością również i dla ludu Bożego. Najpierw chcę tu zauważyć, że wersy te są wyrwane z kontekstu. Jest to jedna z diabelskich sztuczek, która umożliwia zwodzenie ludzi poprzez mocno zaakcentowaną sugestię, kładącą nacisk na wyrwane z treści Boże Słowa. W rzeczywistości, każdy kto z otwartym umysłem i sercem przeczyta cały I rozdział Księgi Izajasza, nie będzie miał problemu ze zrozumieniem, dlaczego padły te słowa, i wobec kogo. Otóż na pewno nie wobec sprawiedliwego i pobożnego Bożego ludu. Dotyczą one natomiast upadłego stanu ducha Izraela, a zwłaszcza ludu Jerozolimy, który porównywany jest tu do Sodomy i Gomory. Lista przestępstw wymienionych w tym rozdziale, kierowana wraz z pretensjami Boga do ludzi Świętego Miasta, jest bardzo długa. Rodzaje popełnianych przestępstw zaś, które czynił Izrael, i które miały miejsce w mieście Boga, są bardzo ciężkiego gatunku. Nie bez powodu zagniewany tym stanem Pan, w tym samym rozdziale zagrzmiał na Izraela i na mieszkańców Jerozolimy w słowach:. -  Biada ci narodzie grzeszny, ludu obciążony nieprawością, plemię zbójeckie, dzieci wyrodne! Opuścili Pana, wzgardzili Świętym Izraela, odwrócili się wstecz. -  Gdy wyciągniecie ręce, odwrócę od was me oczy.     Choćbyście nawet mnożyli modlitwy, Ja nie wysłucham. Ręce wasze pełne są krwi. -  Jakżeż to miasto wierne stało się nierządnicą? Syjon był pełen rozsądku, sprawiedliwość w nim mieszkała, a teraz zabójcy! -  Twe srebro żużlem się stało, wino twoje z wodą zmieszane. -  Twoi książęta zbuntowani, wspólnicy złodziei; wszyscy lubią podarki, gonią za wynagrodzeniem.     Nie oddają sprawiedliwości sierocie, sprawa wdowy nie dociera do nich. Księga Izajasza, rozdział 1, wersy 4, 15, oraz 21-23. W tej samej księdze, w rozdziale 10, w wersach 1 i 2, czytamy:. -  Biada prawodawcom ustaw bezbożnych i tym, co ustanowili przepisy krzywdzące, -  aby słabych odepchnąć od sprawiedliwości, i wyzuć z prawa biednych mego ludu; by wdowy uczynić swoim łupem, i by móc ograbiać sieroty! W podobnym zresztą kontekście, w Księdze Ozeasza, rozdział 6, w wersach 6-10, Bóg również wyraził swoje obrzydzenie do nieprawości, oraz objawił swoją odnośną wolę. Oto Jego słowa:. -  Miłości pragnę, nie krwawej ofiary, poznania Boga bardziej niż całopaleń. -  Ale już w Adam złamali przymierze, i niewiernymi się tam okazali. - Gilead to miasto przestępców, pełne jest krwawych śladów. - Kapłani podobni do zgrai zbójeckiej, mordują oni na drodze do Sychem, popełniają czyny haniebne. - Widziałem w Betel rzeczy straszliwe, bo tam Efraim uprawia nierząd, Izrael tam się plami. Bożych napomnień i tekstów, które nawiązują do powszechnej niesprawiedliwości i bezbożności Żydów, jest w Biblii bardzo, ale to bardzo dużo. Ziemia kananejska, dana była Narodowi izraelskiemu, którego Bóg wybrał na naród świętych. Zamiast tego jednak, tak samą ziemię Izraelską, którą Bóg przeznaczył na dziedzictwo dla potomków Jakuba, a nawet Jerozolimę, która miała być świętym miastem jedynego Boga, w rzeczywistości deptał naród bezdusznych przestępców, zbuntowanych przeciwko Jego Prawu. Większość tych ludzi, to butni egoiści, którzy pozbawieni byli podstawowych ludzkich uczuć. Słowa, wg których miasto wierne stało się nierządnicą, odnoszą się do powszechnego wśród Żydów bałwochwalstwa. Nie bez powodu, w innym miejscu, Izajasz cytuje słowa Boga:. -  Sprawiedliwy ginie, a nikt się tym nie przejmuje. Bogobojni ludzie znikają, a na to nikt nie zwraca uwagi.     Tak to się gubi sprawiedliwego, - a on odchodzi, by zażywać pokoju. Ci, którzy postępują uczciwie, spoczywają na swoich łożach. - Lecz wy zbliżcie się tutaj, synowie wiedźmy, potomstwo wiarołomnej i nierządnicy! - Z kogo się naśmiewacie? Na kogo otwieracie usta i wywieszacie język? Czyż wy nie jesteście dziećmi przestępstwa, potomstwem nieprawego łoża?. -  Wy, którzy płoniecie żądzą pod terebintami i pod każdym zielonym drzewem, mordujecie dzieci na ofiarę w jarach, w rozpadlinach skalnych. Księga Izajasza, rozdział 57, wersy 1-5. Podobnie czytamy w księdze Jeremiasza, rozdział 7, w wersach 28- 31, gdzie względem Izraelitów, Bóg nakazuje prorokowi temu następująco. - Mów więc do nich:. To jest ten naród, który nie usłuchał głosu Pana, swojego Boga, i nie przyjął przestrogi; zaginęła prawda, starta została z ich ust! - Ostrzyż swoje włosy i odrzuć je precz! Zanuć skargę na wyżynach, gdyż Pan odrzucił i odepchnął ród, który rozpala jego gniew! - Bo synowie judzcy czynili to, co złe przed moimi oczyma, - mówi Pan, - postawili w domu, który jest nazwany moim imieniem, swoje obrzydliwości, aby go bezcześcić. - Wznieśli miejsce ofiarne Tofet w Dolinie Ben-Hinnoma, aby spalać w ogniu swoich synów i swoje córki, czego Ja nie nakazałem, i co mi nawet na myśl nie przyszło. Nie tylko w tych proroctwach, lecz także i w pozostałych, wręcz roi się od upomnień i kar, za nieprawość tego ludu, w tym za uprawianie obrzydliwego Bogu procederu bałwochwalstwa. Na ofiarę bałwanom, składano nawet niewinne izraelskie dzieci. Książęta izraelscy, nie stawali po stronie skrzywdzonych wdów i sierot, lecz jak napisano, w sposób zamierzony pomnażali wdowy. Oznacza to, że ich mężowie byli mordowani tylko po to, by łatwiej było złupić rodzinę zamordowanego, i przejąć w posiadanie nie swój majątek. Fałszywi orzecznicy Prawa natomiast, przyjmowali łapówki od krzywdzicieli, i orzekali po ich myśli. Ci trwający w odstępstwie źli ludzie, wraz z książętami, przychodzili do Świątyni przed oblicze Boga. W tym samym czasie, łzy bezbronnych oraz krzywda biedaków uciskanych przez czyniących bezprawie, wołały do Boga o pomstę. Pozbawieni człowieczeństwa złoczyńcy jednak, zamiast pokutować, nawrócić się i naprawić wyrządzoną szkodę, składali Bogu za swoje grzechy krwawe ofiary, które pochodziły ze zrabowanych innym baranów, kozłów i wołów. Planując dalsze zło, wielbili też Boga językiem, który wcześniej wielbił malowane i ryte bożki. Kapłani zaś, żyli z pomnażającego się grzechu, a nawet osobiście zajmowali się krwawym rozbojem. Wszyscy ci obłudni i brudni od czynionego przez nich bezprawia ludzie, podnosili w modlitwie swe zbrukane krwią i nieprawością ręce, wołali do Pana, by Ten ich wysłuchał, i by im błogosławił. Po tym połączonym z ofiarą akcie mniemali oni, że są już przez Boga usprawiedliwieni. Nie dziwię się, że sprawiedliwy Ojciec Prawdy i miłosierdzia, a więc Bóg prawdziwy, nie trawił osobników, których serca względem bliźnich pełne były podstępu i knutych intryg. W szabaty i święta, ludzie ci masowo gromadzili się w Świątyni Boga, oraz na Jej dziedzińcach. Bóg jednak, nie mógł patrzeć na te zgromadzenia. Ci ludzie, po prostu nie byli Jego wybranym ludem. Bowiem nieczysty duch, którego przyjął Izrael, i który wprowadził tych ludzi w totalny obłęd nieprawości, nie był Świętym Duchem Stwórcy i Prawodawcy, lecz był Jego przeciwnikiem. Nie były to więc święta ku czci Stworzyciela, lecz święta zatwardziałych złoczyńców, którzy w takim stanie, nie powinni nawet stawać przed Jego obliczem. Dlatego właśnie, jak już czytaliśmy w wersie 14, Bóg oświadcza, że nadane przez Niego święta, w których udział biorą złoczyńcy, nie są Jego świętami. Tu przypomnę Jego słowa:. - Nienawidzę całą duszą waszych świąt nowiu i obchodów; stały Mi się ciężarem; sprzykrzyło Mi się je znosić! Ktoś powie:. Świętowanie w szabaty i pozostałe święta przecież, to nie pomysł Izraelitów. Oni otrzymali te święta w Prawie, zwanym Prawem Mojżesza. Święcąc te dni więc, wykonywali wolę Boga, a nie wolę własną. Dlaczego więc Bóg, który te święta ustanowił, nie mówi tu o Jego świętach, lecz używa On zwrotu:. „waszych świąt..” Otóż właśnie dlatego, że mówi tu On o świętach i szabatach ludzi nieprawych, którzy już nie są Jego ludem. Przestępcy ci wprawdzie zbierali się przed Nim w Jego dniach, lecz On nie przyznaje się do nich, i nawet ich nie wysłuchuje. Zastanów się szczerze:. Czy Święty Duch jedynego Boga, który jest naszym Ojcem, może być także Bogiem bałwochwalców i różnego rodzaju przestępców?. Oczywiście że nie!. On brzydzi się ludzi, którzy czynią Go jednym spośród wielu bożków. Tym samym ludzie ci, nie tylko naruszają Jego święte Prawa nadane ludowi Bożemu i czynią zło, lecz otwarcie bluźnią Mu. Bowiem bezczeszczenie Bożego Prawa, w dowolnym jego punkcie, nawet wówczas gdy święci się sam szabat, to bezczeszczenie Pana szabatu. Żadna krwawa ofiara ze zwierząt, nie jest w stanie oczyścić tych ludzi tak, by zostali oni uznani przez Stwórcę jako czyści w Jego oczach, a więc sprawiedliwi, czy nawet tylko usprawiedliwieni. Bóg więc, nie chce ani widoku tych ludzi, ani ich zebrań, ani ich krwawych ofiar. Nie chce też On przyjmować od nich uwielbienia, gdyż zatwardziali przestępcy Bożego Prawa, za łamanie którego wkrótce będzie musiał cierpieć i umrzeć Jego Syn, nie mają z Nim żadnego udziału. Słowa rzekomego uwielbienia Stwórcy, w których obecnie głosi się, że nic nie możemy dodać do Jego łaski, to zaledwie cząstka Prawdy. Pan Jezus Chrystus bowiem, nie umarł za nas, byśmy powołując się na dzieci Boga, z łaski Jego mogli odtąd grzeszyć legalnie i do woli. Naszym powołaniem, w żadnym wypadku nie są prawa do bezprawia. Jeśli ktoś trwa w takim przekonaniu, ten nawet nie rozumie, że jego bogiem jest diabeł. Ludzie ci jednak, nie pozostają bez szansy. Dlatego, pośród gromów strofujących Izraela, Bóg mówi także słowa, które wzywają tych samych ludzi do nawrócenia. Zawarte to jest w takim oto przesłaniu:. -  Obmyjcie się, czyści bądźcie! Usuńcie zło uczynków waszych sprzed moich oczu! Przestańcie czynić zło! -  Zaprawiajcie się w dobrem! Troszczcie się o sprawiedliwość, wspomagajcie uciśnionego, oddajcie słuszność sierocie, w obronie wdowy stawajcie! Księga Izajasza, rozdział 1, wersy 16 i 17. Wg Biblii Warszawskiej jednak, początek cytowanego tu wersu 17-tego, brzmi następująco:. - Uczcie się dobrze czynić, przestrzegajcie Prawa, brońcie pokrzywdzonego… Powiedziane tu więc jest, iż ci, którzy czynią źle, mają czynić dobrze. Bóg żąda od nich, aby przestrzegali oni Prawa. Dlatego w innym miejscu, Bóg zapytuje:. - Dlaczego więc, ten lud jeruzalemski trwa nieustannie w odstępstwie? Trzymają się kłamstwa, nie chcą się nawrócić. - Uważałem na to, co mówią, i słyszałem:. Mówią nieprawdę. Nikt nie ubolewa nad swoją złością w słowach:. Cóż to uczyniłem? Każdy pędzi na oślep w swoim biegu, jak koń cwałujący w bitwie. - Nawet bocian w przestworzach zna swój czas, synogarlica, jaskółka i żuraw przestrzegają pory swojego przylotu,(Tu uważaj na słowa):. lecz mój lud nie chce znać Prawa Pana. Księga Jeremiasza, rozdział 8, wersy 5-7. O jakie Prawo tu chodzi?. Na pewno nie o Prawo Mojżeszowe, które polega na jedzeniu, piciu, obmywaniu, czy obrzezywaniu, lecz przede wszystkim o Boży Dekalog. Właśnie on nieustannie zakazuje złych zachowań, przez co w naturalny sposób wzywa do czynów dobrych, a więc dokonywanych w Bożej miłości. Dlatego właśnie, także w Nowym Przymierzu, względem wzywających imienia Pana, czytamy:. - A przecież trwa mocny fundament Boży, taką oto mając pieczęć:. Poznał Pan tych, którzy są Jego, oraz: Niechaj odstąpi od nieprawości każdy, kto wzywa imienia Pańskiego. Drugi list do Tymoteusza, rozdział 2, wers 19. Wspomniana wyżej nieprawość, to właśnie łamanie Bożego Prawa, które jest niezmienne. Dlaczego to Prawo jest niezmienne? Ponieważ jest to Prawo, które w odróżnieniu od uczynkowego Prawa Mojżeszowego nadanego przez Aniołów, Bóg wypowiedział przez własne usta, a także wypisał je własnym palcem. Jego Słowo zaś, trwa na wieki. Niebo i ziemia przeminą, lecz ani jedna jota, ani jedna kreska nie zmienią się w Jego Prawie. Dlatego, względem dopuszczających się bezprawia, na sądzie Pan powie zarówno Izraelitom, jak i ludziom Nowego Przymierza:. - Nigdy was nie znałem. Odejdźcie ode Mnie wy, którzy dopuszczacie się nieprawości! Ewangelia Mateusza, rozdział 7, wers 23. Zatem w każdym czasie, bazą Dekalogu jest odstąpienie od wszelkiej nieprawości, w tym również od wyrządzania bliźniemu krzywdy. Lecz nie tylko. Jedno z jego dziesięciu przykazań, wzywa także do święcenia szabatu. Oto treść tego, także nienaruszalnego przykazania:. - Pamiętaj o dniu szabatu, aby go uświęcić. -  Sześć dni będziesz pracować i wykonywać wszystkie twe zajęcia. -  Dzień zaś siódmy, jest szabatem ku czci Pana, Boga twego. Nie możesz przeto w dniu tym wykonywać żadnej pracy. ani ty sam, ani syn twój, ani twoja córka, ani twój niewolnik, ani twoja niewolnica, ani twoje bydło, ani cudzoziemiec, który mieszka pośród twych bram. -  W sześciu dniach bowiem uczynił Pan niebo, ziemię, morze oraz wszystko, co jest w nich, w siódmym zaś dniu odpoczął. Dlatego pobłogosławił Pan dzień szabatu, i uznał go za święty. Księga Wyjścia, rozdział 20, wersy 8-11. Zapewne sam to zauważyłeś, że szabat, to nie tylko czas odpoczynku Boga i Jego ludu. Szabat bowiem, to pomnik stworzenia, którego dokonał jedyny Bóg, a nie jeden z wielu bogów. Bez Niego nie byłoby niczego, ani nikogo. O fakcie tym, w żaden sposób nie możemy zapomnieć. Dlatego czwarte w kolejności przykazanie, jako jedyne spośród dziesięciu, rozpoczyna się wezwaniem:. Pamiętaj! Szabat to także błogosławieństwo, które wynika nie tylko z zachowania tego przykazania. W przykazaniu drugim bowiem, także czytamy o Jego łasce, a co za tym idzie o błogosławieństwie. Dotyczy ono wszystkich, którzy strzegą i przestrzegają wszystkich przykazań Boga. Skoro powołujący się na początkowe słowa Izajasza, wg których Bóg rzekomo brzydzi się szabatów ku Jego czci, to dlaczego, przykładowo w rozdziale 56 tej samej księgi, w wersach 1-6 czytamy:. -  Tak mówi JHWH:. «Zachowujcie prawo i przestrzegajcie sprawiedliwości, bo moje zbawienie już wnet nadejdzie, i moja sprawiedliwość ma się objawić. -  Błogosławiony człowiek, który tak czyni,  i syn człowieczy, który się stosuje do tego:     czuwając, by nie pogwałcić szabatu, i pilnując swej ręki, by się nie dopuściła żadnego zła. -  Niechże cudzoziemiec, który się przyłączył do Pana, nie mówi tak:. "Z pewnością Pan wykluczy mnie ze swego ludu". Rzezaniec także niechaj nie mówi:. "Oto ja jestem uschłym drzewem". - Tak bowiem mówi Pan: "Rzezańcom, którzy przestrzegają moich szabatów i opowiadają się za tym, co Mi się podoba, oraz trzymają się mocno mego przymierza. - Dam im miejsce w moim domu i w moich murach, oraz imię lepsze od synów i córek, dam im imię wieczyste i niezniszczalne. -  Cudzoziemców zaś, którzy się przyłączyli do Pana, ażeby Mu służyć, i ażeby miłować imię Pana i zostać Jego sługami, - wszystkich zachowujących szabat bez pogwałcenia go, i trzymających się mocno mojego przymierza, -  przyprowadzę na moją Świętą Górę, i rozweselę w moim domu modlitwy. W rozdziale 58 zaś, w wersach 13 i 14 czytamy:. -  Jeśli powściągniesz twe nogi od przekraczania szabatu, żeby w dzień mój święty spraw swych nie załatwiać, jeśli nazwiesz szabat rozkoszą, a święty dzień Pana - czcigodnym, jeśli go uszanujesz przez unikanie podróży, tak by nie przeprowadzać swej woli, ani nie omawiać spraw swoich, -  wtedy znajdziesz twą rozkosz w Panu. Ja cię powiodę w triumfie przez wyżyny kraju, karmić cię będę dziedzictwem Jakuba, twojego ojca. Albowiem usta Pańskie to wyrzekły». Zauważ, iż przedstawione tu wersy, wyraźnie nawiązują do Nowego Przymierza. Jest tu mowa o rzezańcach i cudzoziemcach, których w Starym Przymierzu nie dotyczyły Boże obietnice. Patrz: List do Efezjan, rozdział 2, wersy 11 i 12. Zatem także poganie, jeśli tylko będą przestrzegać Praw, które ustanowił Bóg w Chrystusie Jezusie, otrzymają prawa Jego domowników. Co więcej, zgodnie z obietnicą Boga, będą oni mieli udział w dziedzictwie Jakuba, jako w dziedzictwie ojca. Oznacza to, że wejdą oni w skład potomstwa Abrahama, przez co staną się opieczętowanymi przez Boga Izraelitami, wg pokoleń Jakuba. Patrz: Apokalipsa, rozdział 7, wersy 1-8. Ci rzezańcy i poganie, którzy znajdą się w tłumie o liczbie 144 tysiące, otrzymają od Boga pieczęć Jego własności, a także wieczyste i niezniszczalne imię, które będzie lepsze niż imiona Jego Izraelskich synów i córek. Zauważ, iż pośród praw, o których powyżej jest mowa, jest mocno wyeksponowany, a zarazem pozytywny stosunek do szabatu, zawartego w Bożym Dekalogu. Zwróć tu także uwagę, że Bóg nadal nazywa szabat swoim świętym dniem. Odzewem ludzi zaś, należących do Jego ludu, ma być potwierdzenie, że szabat jest dniem godnym czci. Z tekstu również wynika, że tylko ci mogą doznać rozkoszy życia w Panu, którzy w czystości swego serca święcą go zgodnie z Bożą wolą. Obawiam się więc o tych bliskich mi ludzi, którzy wprawdzie wzywają imienia Pana, lecz Jego Boży szabat uznali jako obrzydliwość. Jakaż jest w tym idea, by otrząsać się z przykazania nakazującego Bożemu ludowi pamiętać, że Niebo, ziemia, i wszystko co je napełnia, to dzieło jedynego Boga?. W Nowym Testamencie czytelnie napisano:. - A zatem pozostaje odpoczynek szabatu dla ludu Bożego. - Kto bowiem wszedł do Jego odpoczynku, odpocznie po swych czynach, jak Bóg po swoich. - Śpieszmy się więc wejść do owego odpoczynku, aby nikt nie szedł za tym samym przykładem nieposłuszeństwa. - Żywe bowiem jest słowo Boże, skuteczne i ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne osądzić pragnienia i myśli serca. - Nie ma stworzenia, które by było przed Nim niewidzialne, przeciwnie, wszystko odkryte i odsłonięte jest przed oczami Tego, któremu musimy zdać rachunek. List do Hebrajczyków, rozdział 4, wersy 9-13. Szabat nie został ustanowiony przez Boga wyłącznie dla Żydów, jak to twierdzą przeciwnicy tego dnia, lecz został on ustanowiony dla ludu Bożego, do którego zapewne i Ty pragniesz być zaliczony. Nad tymi, którzy to wezwanie zignorują, wisi Boży miecz. Wyobraź sobie co przeżywa Bóg, który stworzył wszystko i nas, i który jest Panem Szabatu, gdy w ustanowiony ku Jego czci szabat jest bezczeszczony. Zastanów się! Dlaczego przyjął On taki tytuł? Zadaj też sobie pytanie: Kogo, tak naprawdę, ludzie ci obrażają i bezczeszczą. Z rozważań tych więc wynika, że wyrwane z kontekstu pierwszej Księgi Izajasza teksty o szabacie, Zły podstępnie wykorzystał ku zlekceważeniu Pana Szabatu, złamaniu Bożego przykazania, oraz ku wypaczeniu nauki o tym świętym i błogosławionym przez Boga dniu. Szabat wciąż jest obietnicą Bożej łaski względem tych, którzy go przestrzegają. Dotyczy ona jednak wyłącznie ludzi prawdziwie bogobojnych, uznających całe Prawo Boga, oraz zachowujących Jego sprawiedliwość, która z tego Prawa wynika. Kto nie zaowocuje Bożą sprawiedliwością, lecz jego owoc odnaleziony został jako nieprawość, ten nie ma prawa stawać przed Panem Szabatu. Szabaty obchodzone przez takiego, nie są szabatami ku czci Boga, lecz są to szabaty, w których gromadzą się nieprawi. Takie szabaty zaś, są Bogu obrzydliwe, a ich święcenie na nic się nikomu nie przyda. Jakże podstępnie zadziałał diabeł, by na podstawie wyrwanych z kontekstu słów Boga, zapisanych w pierwszym rozdziale księgi Izajasza, ogłosić szabat złem, bądź dniem, który Boży lud może święcić, lub też nie święcić?. Nie wyobrażaj tego sobie, że nasz niezmienny Bóg jest chorągiewką na wietrze, by raz mówić, że szabaty są dla Niego obrzydliwością, a w kolejnych swych warunkach uzależniać zbawienie od przestrzegania Jego przykazań, w tym, przykazania o święceniu szabatu. Dla ludu Bożego, szabat wciąż jest aktualny i święty. Np. w Księdze Ezechiela, która jest księgą późniejszą niż Księga Izajasza, w rozdziale 20, w wersach 11-25, wspominając na dawne wydarzenia, które powinny posłużyć Izraelitom jako przykład zła, swoje pretensje do nich Bóg wyraża w takich oto słowach:. -  Dałem im moje prawa i obwieściłem moje nakazy, które gdy człowiek zachowa, żyć będzie. -  Dałem im także szabaty, aby były znakiem między Mną a nimi, aby poznano, że Ja jestem Pan, który ich uświęca. -  Ale dom Izraela, zbuntował się przeciwko Mnie na pustyni. Nie postępowali według moich praw, moje nakazy odrzucili, które gdy człowiek zachowa, dzięki nim żyje. Również i szabaty moje bezcześcili. Przeto zapowiedziałem, że gniew mój wyleję na nich na pustyni, aby ich wyniszczyć. -  Sprawiłem jednak, że imię moje nie doznało zniewagi na oczach tych narodów, przed oczami których ich wyprowadziłem. -  Co więcej, podniosłem rękę przeciwko nim na pustyni, przysięgając, że ich nie wprowadzę do ziemi, którą im dałem, opływającej w mleko i miód, - to klejnot wśród wszystkich krajów. Tu uważaj na powtórzoną przyczynę, dla której Bóg wylewał swój gniew na Izraela. -  ponieważ odrzucili moje nakazy, i według praw moich nie postępowali, i bezcześcili moje szabaty; serce ich bowiem przylgnęło do ich bożków. - Ale oko moje okazało litość nad nimi, tak że ich nie wytraciłem, i nie wygubiłem do szczętu na pustyni. -  Powiedziałem jednak do synów ich na pustyni:. Nie postępujcie według zasad przodków waszych, i myśli ich nie podzielajcie, oraz nie kalajcie się ich bożkami! -  Ja jestem JHWH, Bóg wasz. Według moich praw postępujcie, zachowujcie moje przykazania i wypełniajcie je. - Święćcie też moje szabaty, które niech będą znakiem między Mną a wami, aby poznano, że Ja jestem Pan, Bóg wasz. -  Ale i ci synowie zbuntowali się przeciwko Mnie. Nie postępowali według praw moich, nie czuwali, aby w czyn wprowadzić moje nakazy, które gdy człowiek zachowuje, dzięki nim żyje; bezcześcili także moje szabaty. Miałem zamiar wylać na nich moją zapalczywość, aby do końca wywrzeć na nich mój gniew - na pustyni. -  Alem znowu odwrócił rękę, mając na względzie moje imię, aby nie doznało zniewagi na oczach narodów, wobec których ich wyprowadziłem. -  Przecież podniosłem rękę przeciwko nim na pustyni, przysięgając, że ich rozproszę wśród narodów i rozrzucę po obcych krajach; -  bo nakazów moich nie uznali, prawa moje odrzucali i bezcześcili moje szabaty, a oczy ich zwracały się ku bożkom ich przodków. Tu uważaj na słowa:. -  Dlatego dopuściłem u nich prawa, które nie były dobre, i nakazy, według których nie mogli żyć. Te słowa nie padły bez powodu. Mijają pokolenia, a Boże szabaty wciąż okazują się aktualne. Naród Izraela zaś wezwany tu jest, by je zachowywać bez bezczeszczenia ich łamaniem Bożego Prawa, a więc obrzydliwą Bogu nieprawością. Każdy bowiem nieprawy człowiek, czci szabaty nadaremnie. Jego szabaty, nie są szabatami Boga, który wszystko stworzył, i który ustanowił także całą resztę swojego Prawa. Tymczasem, o późniejszych kapłanach i przywódcach narodu Izraelskiego, także tych, którzy żyli za czasów Ezechiela, czytamy, że wciąż byli to ludzie zdeprawowani. W oczach Boga więc, byli to przestępcy nie zważający na Boże Prawo. Dlatego w dalszej treści, Ezechiel tak pisze o nich:. -  JHWH skierował do mnie te słowa:. -  «Synu człowieczy, powiedz jej:. (Jest tu mowa o ziemi izraelskiej), Dlatego dalej czytamy:. Ty jesteś ziemią, która nie została ani oczyszczona, ani obmyta w dzień burzy; -  której władcy zamieszkali w jej środku, są jak lew ryczący, co rozdziera zdobycz:. pożerają ludzi, zabierają bogactwa i kosztowności, i mnożą wdowy wśród nich. -  Kapłani jej przekraczają moje prawo, - bezczeszczą moje świętości. Nie rozróżniają pomiędzy tym, co święte, i tym co świeckie, nie rozsądzają pomiędzy tym, co czyste, a tym co nieczyste, a na szabaty zamknęli oczy, tak że wśród nich doznaję zniewagi. -  Przywódcy pośród niej, są jak wilki rozdzierające zdobycz:. rozlewają krew, zabijają ludzi, aby osiągnąć niesprawiedliwe zyski. -  Prorocy natomiast, pokrywają ich winy tynkiem, głosząc zwodnicze zapowiedzi, i rozpowiadając im kłamliwe wieszczby. Mówią oni:. Tak mówi JHWH, Bóg, podczas gdy Pan nie mówi. - Lud tej ziemi mnoży gwałt i rozbój, krzywdzi ubogiego i nędzarza, oraz bezprawnie uciska cudzoziemca. Księga Ezechiela, rozdział 22, wersy 23-29. Nasz Pan i Bóg, który wybrał sobie na swój lud Izraela, od początku doznawał z jego strony licznych zniewag. Boże szabaty zostały wypaczone i zaniedbane, a zło wypływało nie tylko od przywódców Izraela, lecz także od kapłanów. Ci bowiem, zamiast być dla ludu przykładem cnoty, pobożności i Bożej sprawiedliwości, sami żyli w głębokiej nieprawości. Niewierne, chciwe, zazdrosne i egocentryczne serca książąt Izraela, równolegle czciły różnego rodzaju bałwany. Ich ręce zbrukane były niewinnie przelewaną krwią, gwałtem, ludzką krzywdą, oraz inną nieprawością. Także języki izraelskich proroków, były przewrotne, kłamliwe, i pełne pochlebstw dla książąt. Zamiast potępiać panoszące się zło, w imieniu Boga mówili oni kłamstwa, które łechtały uszy izraelskiej elity. Taka postawa bowiem, przynosiła im realne korzyści materialne. Zachowania te jednak, odbijały się czkawką na całym narodzie. Również więc ludzie spoza elitarnych kręgów, którzy gromadzili się przy Świątyni nie tylko w sobotnie dni, lecz także w inne święta, jako zdemoralizowani przykładem swoich przywódców i kapłanów, bezcześcili szabaty samą już tylko swoją obecnością. Wszystko to jednak, było bluźnierstwem przeciwko Bogu. Niestety, nieprawość wynikająca z łamania Bożych przykazań, wykazana jest także w tekstach ostatniego proroka Starego Testamentu, czyli w Księdze Malachiasza. W rozdziale 2 tej księgi, w wersach 1-9, winą za stan duchowy Izraela, Pan obarcza właśnie kapłanów. Poprzez proroka, kieruje On do nich takie oto słowa:. -  Teraz zaś do was, kapłani, odnosi się następujące polecenie: . - Jeśli nie usłuchacie i nie weźmiecie sobie do serca tego, iż macie oddawać cześć memu imieniu, mówi Pan Zastępów, to rzucę na was przekleństwo i przeklnę wasze błogosławieństwo, a przeklnę je dlatego, że sobie nic nie bierzecie do serca. -  Oto Ja odetnę wam ramię, i rzucę wam mierzwę w twarz, mierzwę waszych ofiar świątecznych, - i położę was na niej. W Biblii Warszawskiej natomiast, wers ten odczytujemy:. - Oto Ja odetnę wasze ramię, i rzucę gnój na waszą twarz, gnój waszych świąt, i oddalę was od siebie. W dalszej treści czytamy:. - Przekonacie się, że istotnie wydałem co do was to postanowienie dla podtrzymania mojego przymierza z Lewim, mówi Pan Zastępów. - Przymierze moje z nim było [przymierzem] życia i pokoju. Nałożyłem na niego obowiązek czci i okazywał Mi cześć, i korzył się przed mym imieniem. -  Wierność wobec Prawa była w jego ustach, a niegodziwości nie znaleziono na jego wargach. W pokoju i prawości postępował ze Mną, i wielu odciągnął od grzechu. - Wargi kapłana bowiem powinny strzec wiedzy, a wtedy pouczenia będą szukali u niego, bo jest on wysłannikiem Pana Zastępów. - Wy zaś zboczyliście z drogi, wielu doprowadziliście do sprzeniewierzenia się Prawu, zerwaliście przymierze Lewiego, mówi Pan Zastępów. -  A przeto z mojej woli jesteście lekceważeni, i macie małe znaczenie wśród całego ludu, ponieważ nie trzymacie się moich dróg, oraz stronniczo udzielacie pouczeń.
Mark	Wysłany: Nie 23:06, 13 Gru 2015    Temat postu: Ucieczka w sabat Kilka osób zadało mi pytanie odnośnie tekstu Mat.24,20 Czy tekst ten nie mówi ze mamy świecić sabat? Mat. 24:20 20. Módlcie się tylko, aby ucieczka wasza nie wypadła zimą albo w sabat. Przyjrzyjmy się temu dokładnie, czy Jezus mówi o święceniu dnia czy o ucieczce w sabat? Kontekst czyli cały rozdział Mat 24 mówi o zburzeniu miasta, czyli bezpośrednim zagrożeniu dla ich życia, to jest ostrzeżenie na czas oblężenia a nie zachęta do święcenia świąt i jakie święta mają obchodzić. Patrząc na tekst „Aby ucieczka wasza nie wypadła zimą lub w sabat” zapominamy o zimie a koncentrujemy się na sabacie. Ktoś powiedział skoro na równi że mamy nie uciekać w sabat bo go święcimy to i mamy nie uciekać w zimę bo ją świecimy, ale każdy się zaśmieje bo wie że zima kojarzy się z trudnymi warunkami do ucieczki, a nie święceniem, tak samo jest z sabatem to trudny czas do ucieczki Warunki Myślimy często kategoriami 21 wieku i wolności sumienia. Jerozolima sprzed 2000 lat nie miała demokracji a za łamanie sabatu kamienowano. Sabat rozumiano nie po chrześcijańsku ale według praw rabinów. Powiesz że już chrześcijan nie obowiązywały prawa rabinów, zgadzam się bo Jezus inaczej przedstawił święcenie sabatu żydom., ale święcenie rabinistyczne było prawem państwowym a nie prywatnym. Podobnie jest dzisiaj jak byś pojechał do Iranu i pokazywał wszystkim że nie musisz przestrzegać Prawa Koranu a to prawo jest też prawem państwowym to obawiam się że długo byś nie pożył. Na twoim nagrobku można by napisać „umarł z własnej głupoty” Jak zachowywali się apostołowie o tym czytamy w Dz.Ap.21 kiedy Paweł przybył do Jerozolimy apostołowie poradzili mu aby złożył śluby, zapłacił za dary i ogolił głowę aby pokazać że nie jest wrogiem Prawa Mojżeszowego chociaż w swoich listach Paweł napisał że te prawa ceremonialne już nie obowiązują. Chrześcijanom w Jerozolimie zależało na pozyskiwaniu swoich sąsiadów a nie zatwardzaniu ich serc. Pamiętam adwentystę który specjalnie aby pokazać że nie świeci Wielkanocy włączył traktor a kiedy katolicy mieli procesję on załadował wóz z gnojem i jeździł drogą którą szła procesja i efekt tego był taki że w wiosce jego nazwisko wymawiano z pogardą, kogo tym pozyskał? Nikogo! a kogo odstraszył od adwentyzmu? Wszystkich !. 1.Noszenie ciężarów Kiedy Jezus powiedział do uzdrowionego aby wziął swoje nosze to żydzi oskarżyli uzdrowionego za dźwiganie noszy w dzień sabatu. Jan 5,8 bo noszenie czegokolwiek w sabat było zabronione. Każdy rozsądny człowiek wiedząc że miasto ma być zburzone chciałby ze swego mieszkania zabrać najcenniejsze rzeczy i jak najwięcej. Jakbyś wiedział że twoje mieszkanie spłonie czy nie zabrałbyś wszystkiego ale chrześcijanom nie wolno było cokolwiek nosić w sabat. Czy jest to utrudnienie? 2. Droga Sabatowa. Droga sabatowa to odległość ok 2000 łokci czyli 1 km tyle wolno było przejść w szabat aby nie łamać prawa szabatu. Więc ucieczka w szabat byłaby utrudnieniem?, zatrzymano by ich za łamanie sabatu. 3.Zamknięte bramy Na dzień szabatu zamykano bramy miasta, ja ci chrześcijanie mieliby z niego uciec, sposobem było ucieczka przez mury miasta ale chrześcijanie to nie pojedyncze osoby ale tłum ludzi dzieci i kobiety. Czy to byłoby utrudnienie? Dzisiaj wiemy że miasto było zdobyte w sierpniu a nie zimą, modlitwa chrześcijan została wysłuchana. Ten tekst mówi mi że nie istnieje przeznaczenie że nasze modlitwy mogą zmienić czas i wydarzenia Tekst Mat o ucieczce odnosi się do Judejczyków a nie do dzisiejszych chrześcijan Jezus powiedział „ci co są w Judei niech uciekają w góry” więc mowa o zburzeniu Jerozolimy dotyczy 70 roku i ucieczka z miasta dotyczy 70 roku a nie 21 wieku typu „macie dzisiaj świecić sabat bo Jezus ostrzegał przed ucieczką w sabat w roku 70”
Adam	Wysłany: Sob 21:33, 12 Gru 2015    Temat postu: SZABAT Przytoczę fragment o czasach ostatnich Mesjasz nasz Nauczyciel powiedział. Mateusza 24 18. A kto na roli, niech się nazad nie wraca, aby wziął szaty swe. 19. A biada brzemiennym i piersiami karmiącym w one dni! 20. Przetoż módlcie się, aby nie było uciekanie wasze w zimie, albo w sabat. 21. Albowiem naonczas będzie wielki ucisk, jaki nie był od początku świata aż dotąd, ani potem będzie. 22. A gdyby nie były skrócone one dni, nie byłoby zbawione żadne ciało: ale dla wybranych będą skrócone one dni. ///Zadajcie sobie to pytanie Kto jest Kłamcą./// Jak to się ma do waszego gadania o nieważności Szabatu.
BB	Wysłany: Czw 19:11, 12 Mar 2015    Temat postu: Właśnie odkryłam tekst o sabacie ! I dziękuję za niego! Czułam cały czas, że to nie chodzi o sztywne trzymanie się prawa, aczkolwiek ciągle też myślę o dekalogu . Muszę się z tym przespać. Jako była katoliczka, gdy miałam lat naście przestrzegałam praw kościelnych, ale bez relacji z Jezusem i bez świadomości tego, co naprawdę dla mnie (dla nas) zrobił. To zaprowadziło mnie donikąd. Nie chcę powtarzać tego błędu. Myślę, że sabat jest ważny, ale nie jest warunkiem zbawienia (to tak w uproszczeniu). Bóg nie jest formalistą. To my ludzie mamy takie skłonności. Daje nam to poczucie bezpieczeństwa, pewności, że oto ja tak dobrze czynię ... A często prowadzi do takiej płytkiej duchowości. Relacja z Bogiem gdzieś ucieka i tak w kółko. Ja modlę się o taką wiarę, za którą mogłabym sie dać pokrajać. Myślę , że z taką wiarą człowiek wie, rozumie i sprawę sabatu i miłość nieprzyjaciół itd. Być może chodzi o to, że nikt nie powinien mówić np. o katolikach, że świętując niedzielę, trafią do piekła. Problem tylko w tym, dla kogo i jak świętują. A to już Bóg rozsądzi, bo tylko On wie, co się kryje w sercu każdego człowieka. "A końcem prawa jest Chrystus'' - podoba mi się to zdanie. Według mnie chodzi o to, że gdy otwieramy się na Chrystusa , na Jego Ducha, to wstępujemy na drogę miłości. Naturalne staje się współczucie, przebaczanie innym, nieustanne wołanie do Boga. Każdy aspekt życia łączymy z Bogiem, bo ... inaczej po prostu się nie da. Patrzymy na świat, nawet na samych siebie zupełnie innymi oczami. A nasze życie niemal wywraca się do góry nogami. Tzw. przestrzeganie zasad moralnych staje się wręcz naturalne. Staje się potrzebą serca. Tak to rozumiem.
Pastor	Wysłany: Śro 22:04, 10 Gru 2014    Temat postu: W tym dziale jest temat Dwa Przymierza proszę otworzyć link który prowadzi do tego artykułu To opracowanie powinno cię wyjaśnić, rozwiać watpliwości
Pastor	Wysłany: Śro 2:01, 10 Gru 2014    Temat postu: Nie obowiązuje w znaczeniu, jakim podaje ap, Paweł "Albowiem końcem prawa jest Chrystus" Rzym.10,4 Oraz "Niech was nikt nie sadzi z powodu nowiu, świat bądź szabatu" Kolosan 2 Jak ty byś te teksty zinterpretował ?
Arek	Wysłany: Wto 23:47, 09 Gru 2014    Temat postu: Czy to znaczy, że dekalog nas nie obowiązuje? Wszak przykazanie mówiące o sobocie jest elementem 10 przykazań.
Felix	Wysłany: Nie 9:38, 07 Gru 2014    Temat postu: Szabat Twoja opinia, twoje myśli, twoje uwagi Napisz 1.Co nowego dowiedziałeś się czytając ten temat? 2.Co dołożyłbyś do tego tematu? Powrót do strony Szabat http://www-studium.blogspot.com/p/blog-page_24.html ...

Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group